در این زمانه پرشتاب، بسیاری از مدیران به ­ندرت زمانی را به تأمل تخصیص می­ دهند. منظور از تأمل، یافتن معنا از تجربه هاست. رویدادها یا اتفاقات تنها پس از تأمل در آن ها به تجربه و عبرت تبدیل میشوند. بیشتر افراد، مجموعه ای از تجربه ­ها را جمع نمی کنند؛ اکثر آن­ ها زندگی را با یکسری اتفاقات می­گذرانند که هضم نشده از سیستم آن­ ها عبور می کنند از عبور تا عبرت به مفهوم پندآموزی و درک عمیق­تر از پدیده ­ها و رویدادها به جای عبور بدون توجه از آن­ها، می پردازد. عبرت، حالتی است که از طریق تفکر و تعمق بر روی وقایع گذشته به دست می آید و به فرد کمک می­کند تا از تجربیات درس گرفته و رفتار خود را بهبود بخشد.

این روزها، آنچه مدیران به شدت به آن نیاز دارند، توقف و فکر کردن است؛ عقب رفتن و اندیشیدن متفکرانه در مورد تجربیات و رفتارهای مدیریتی قبلی خود. مبنای روش خودمربی­گری بر همین اساس است. اگر می­خواهید از زمان حال برای رسیدن به آینده ای بهتر استفاده کنید، باید قدر گذشته را بدانید و برای آینده به درستی از آن بهره برداری کنید.